The Everest Post | द एभरेष्ट पोष्ट

उनी २३ वर्षका थिए । आरएनएसीको जागीर । मनग्गे कमाई । तर घरको बिग्रिदो आर्थिक अवस्थाका कारण उनको मन बेचैन थियो । त्यही बेचैनीले डिप्रेशनमा गए । निर्णय लिए, जागीर छोड्ने । र, कालापानी जाने । हो, उनी गुमनाम हुन चाहन्थे । त्यहीबीच उनको पीसकोर डग्लशसंग उठबस भयो । केही समयमै उनीहरु घनिष्ठ साथी भए

मार्टिन लुथर किङको चर्चित भनाई छ, ‘जीवनको सबैभन्दा महत्वपूर्ण प्रश्न हो–तिमीले अरुका लागि के ग¥यौ ?’ उनले सधैका लागि यो प्रश्न छोडेर गए । नारायण श्रेष्ठ अपवाद हुन् । उनले बाँचेको जीवन । हिडेको बाटो । र, उनले गरेको समाजसेवा । साच्चिकै प्रेरणादायी छ । जहाँ कुनै प्रश्नहरुलाई स्थान छैन् । समाजसेवा उनको ‘जीन’मा थियो

एउटा भनाई छ, ‘तिम्रो पहिचान तिम्रो सबैभन्दा मूल्यवान सम्पत्ति हो । यसको रक्षा गर ।’ थाँतथलो छोडेको वर्षौसम्म उनी छाक टार्ने समस्यामा अलमलिए । एक समयपछि उनलाई लाग्यो, अव समुदायका लागि बाँच्नुपर्छ । उनले ठाने, पहिचान छैन् त अस्तित्व छैन् । काजी शेर्पा उमेरले ६३ पुगे । जीवनको उत्तराद्र्धमा त्यही सोचले उनी शेर्पा जातीको पहिचान